- bitərbiyə
- прил.1. невоспитанный. Bitərbiyə adam невоспитанный человек2. невежливый, неучтивый
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
bitərbiyə
Смотреть что такое "bitərbiyə" в других словарях:
bitərbiyət — köhn. bax bitərbiyə. Elmsiz kimsənə hünərsizdir; Elmi bitərbiyət səmərsizdir. S. Ə. Ş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bitərbiyəlik — is. Tərbiyəsizlik, Bitərbiyəliklə tifli məsum; Axırda olur səfilü məşum. M. Ə. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bitərbiyə — sif. <fars. bi. . . və ər. tərbiyə> Tərbiyəsiz … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bitərbiyə(t) — f. və ə. 1) baxımsız, bəslənməmiş; becərilməmiş; 2) tərbiyəsiz, ədəbsiz … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
hünərsiz — sif. Hünəri olmayan, hünəri çatışmayan, hünər göstərə bilməyən; bacarıqsız, qabiliyyətsiz, istedadsız, fərsiz, fərasətsiz. Hünərsiz adam. – Elmsiz kimsənə hünərsizdir; Elmi bitərbiyət səmərsizdir. S. Ə. Ş.. O insandır ki, hər haqqı, nəsibi… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
məşum — sif. <ər.> Uğursuz, nəhs, bədbəxt adamda qorxu, dəhşət hissi oyadan. <Maral:> . . İki sənə əvvəl böylə məşum qara günü kim xatırlardı? H. C.. Xanın bu məşum sükutu ən acı xəbərdən də ağır idi. M. Rz.. // Bədbəxt, talesiz.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
vəhşi — sif. 1. İbtidai halda olan, ibtidai mədəniyyət pilləsində olan; ibtidai. Vəhşi tayfalar. İnsanlar vəhşi halında yaşadıqları zaman. – <Skif tayfası> cəsarətli, vəhşi xasiyyətli və köçəri olan müxtəlif qəbilələrdən ibarət idi. A. B.. // İs.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
